विंदांची ही कविता वाचायला मिळाली, फार खोल आहे खरी ...
चुकली दिशा तरीही हुकलें न श्रेय सारें;
वेड्या मुसाफिराला सामील सर्व तारे.
...
चुकली दिशा तरीही आकाश एक आहे,
हें जाणतो तयाला वाटेल तेथ न्यारे.
आशा तशी निराशा, हें श्रेय सावधांचे;
बेसावधास कैसे डसणार हे निखारे.
इती विंदा करंदीकर.
